ជនរួមជាតិខ្មែរឃុំឡុងស៊ើង៖ ដាំដំណាំលើដីផ្នោរទទួលបានប្រាក់ចំណូលខ្ពស់

  ដោយមានដីផ្នោរខ្សាច់ជាង ០៣ កុង គ្រួសារបងថាច់ស៊ើង នៅភូមិទឹកជប់ដាំម្រះ។ បងថាច់ស៊ើងបានឱ្យដឹងថា៖​ ដីផ្នោរខ្សាច់ជាដីសមស្របឱ្យការដាំដំណាំនៅរដូវវស្សា ពីព្រោះដាំបណ្តាប្រភេទដំណាំក្នុងរដូវនេះមិនបារម្ភពីទឹកលិច​ បើសិនមានភ្លៀងច្រើនក៏មិនសូវបារម្ភពីម្រះកើតជំងឺ បង្កឱ្យស្អុយផ្លែ​ បន្ថយបានបរិមាណថ្នាំមួយចំណែកសម្រាប់ព្យាបាល កម្ចាត់ជំងឺ។ ក្នុងរដូវវស្សា មុខទំនិញកសិផលនៅកន្លែងមួយចំនួនមានការខ្សត់ខ្សោយ បើសិនយើងបែរជាដាំបាននោះនឹងលក់បានថ្លៃខ្ពស់ជាង។ ក្នុងរដូវដាំម្រះ ឆ្នាំ ២០១៩ ជាមួយផ្ទៃដីជាង ០៣ កុងរបស់គ្រួសារ ដល់ពេលប្រមូលផល ជារៀងរាល់ថ្ងៃប្រមូលផលបាន ២៥០-​៣០០ គីឡូក្រាម លក់ឱ្យឈ្មួញកណ្តាលនៅនឹងកន្លែងដោយតម្លៃពី៨.០០០-​៨.៥០០ ដុងក្នុងមួយគីឡូក្រាម រដូវប្រមូលផលអូសអន្លាយដល់ជិត ២០ ថ្ងៃ។​ ក្នុងលើកដាំនោះ​ គ្រួសារទទួលបានប្រាក់ចំណូលជាង ៤៥ លានដុង ក្រោយពេលទូទាត់រួចរាល់ខ្ទង់ចំណាយ គ្រួសារនៅចំណេញជិត ៣០ លានដុង។ រដូវដាំឆ្នាំនេះចុះពូជយឺត​ម៉្លោះហើយប្រហែលជាដល់ចុងខែភទ្របទទើបបានប្រមូលផល។ ដាំដំណាំជាច្រើនឆ្នាំ ជួនកាលធ្វើឱ្យដីត្រូវខ្សោះជីជាតិ មានមេរោគជាច្រើននៅបង្កប់ខ្លួន​ ម៉្លោះហើយក្រោយពេលប្រមូលផល និងមុនពេលដាំដំណាំបន្តទៀតខ្ញុំតែងប្រើប្រាស់កំបោរដើម្បីកម្ចាត់មេរោគ។ អាស្រ័យហេតុនោះ ក្នុងការដាំម្រះជាច្រើនលើក អត្រាពូជដំណាំត្រូវខូចយ៉ាងទាប។

            បើសិនគ្រួសារបងថាច់ស៊ើង​​ «មាននិស្ស័យ»ជាមួយរបរដាំម្រះនោះ គ្រួសារបងសឺនហ្វា នៅភូមិពាក់រហាត់បែរជាមានចំណូលចិត្តខាងដាំប៉េងប៉ោះទៅវិញ។ នៅលើផ្ទៃដីផ្នោរ ខ្សាច់ជិត ០២ កុងបានគ្រួសារបងប្រើប្រាស់សម្រាប់ដាំប៉េងប៉ោះក្នុងរដូវវស្សា។ បងសឺនហ្វាបានឱ្យដឹងថា៖ ប៉េងប៉ោះត្រូវការទឹកច្រើន ប៉ុន្តែបើទុកឱ្យទឹកដក់នៅត្រង់គល់ក្នុងរយៈពេលយូរក៏ងាយធ្វើឱ្យដើមត្រូវងាប់។ អាស្រ័យហេតុនោះ​ ការដាំប៉េងប៉ោះនៅលើដីផ្នោរខ្សាច់ឃើញថាជាការសមស្រប។ ពេលដាំ ខ្ញុំតែងតម្រែតម្រង់ពេលដែលប៉េងប៉ោះនៅទីផ្សារខ្សត់ខ្សោយ លក់បានថ្លៃខ្ពស់។ ក្នុងលើកដាំក្នុងរដូវវស្សាឆ្នាំ ២០១៩ លើផ្ទៃដីជិត ០២ កុង គ្រួសារដាំប៉េងប៉ោះប្រមូលផលបានជាង ០២ តោន លក់បានតម្លៃ ១១.៥០០ ដុងក្នុងមួយគីឡូក្រាម។ ជាមួយតម្លៃនេះ គ្រួសារទទួលបានប្រាក់ចំណូលសរុបជាង ២៣ លានដុង ទូទាត់រួចរាល់ខ្ទង់ចំណាយ គ្រួសារនៅមានចំណេញជាង ១៤ លានដុង។ ឆ្នាំនេះកំពុងត្រៀមបំរុងបានប្រមូលផល នឹងក្លាយជាមុខទំនិញម្យ៉ាងក្នុងចំណោមមុខទំនិញបម្រើពិធីបុណ្យសែនដូនតារបស់ជនរួមជាតិខ្មែរនៅពេលខាងមុខ។

            លោកលឺមិញថុង ប្រធានគណៈកម្មាធិការប្រជាជនឃុំឡុងស៊ើងឱ្យដឹងថា៖ អាស្រ័យសម្បូរទៅដោយសក្តានុពលដីធ្លី រួមជាមួយការអនុវត្តន៍ពហុសណ្ឋានពូជដំណាំ សត្វចិញ្ចឹម កសិករឃុំឡុងស៊ើងនិយាយរួម កសិករខ្មែរនិយាយដោយឡែកចេះបង្កបង្កើនផលដើម្បីបង្កើនប្រាក់ចំណូលសម្រាប់គ្រួសារ។ ជាក់ស្តែងគឺ​ ការដាំដំណាំក្នុងរដូវវស្សាបានចាត់ទុកជារដូវផ្ទុយ​  មានប្រាក់ចំណូលខ្ពស់ ។ ទោះបីនៅដំណាក់កាលណាក៏ដោយ កសិកឃុំឡុងស៊ើងតែងមានបណ្តាមុខទំនិញកសិផលបម្រើទីផ្សារ រួមចំណែកដល់កម្រិតកំណើនសេដ្ឋកិច្ចរបស់មូលដ្ឋាន ជួយឱ្យមូលដ្ឋានអនុវត្តសម្រេចផែនការបង្វែររចនាសម្ព័ន្ធផលិតក្នុងបណ្ដាឆ្នាំកន្លង៕    អត្ថបទ-រូបថត៖ សម្បត្តិ