វិធីសាស្រ្តពង្រីកសេដ្ឋកិច្ច កាត់បន្ថយភាពក្រីក្រនៅតំបន់ជនរួមជាតិខ្នែរ

ស្រុកកូវង៉ាងមាន ៨ ឃុំជួបលំបាកខ្លាំងស្ថិតក្នុងកម្មវិធី ១៣៥ របស់រដ្ឋាភិបាល ក្នុងនោះគីមហ្វាជាឃុំស្ថិតក្នុងកម្មវិធី ១៣៥ ដំបូងបង្អស់អនុវត្តសម្រេចលក្ខឋានជនបទថ្មី។ យោងលើមូលដ្ឋាននោះ ស្រុកផ្តុំកម្លាំងអាទិភាពកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រដោយបណ្ដាសកម្មភាពជាក់ស្ដែងដូចជា៖ ផ្លាស់ប្តូរពូជដំណាំ បុលទុនអាទិភាព បណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈ ដោះស្រាយការងារធ្វើភ្ជាប់ជាមួយការបញ្ជូនពលករទៅធ្វើការនៅក្រៅប្រទេស។ មកកាន់បណ្តាឃុំដែលមានជនរួមជាតិខ្មែររស់នៅច្រើនកុះករក្នុងបណ្តាថ្ងៃនេះ យើងខ្ញុំបានប្រទះឃើញភូមិស្រុកកាន់តែអភិវឌ្ឍជាលំដាប់។ ប្រព័ន្ធគមនាគមន៍នៅបណ្តាឃុំបានកសាងទូលំទូលាយភ្ជាប់ពីផ្លូវមួយទៅផ្លូវមួយ ទិដ្ឋភាពបរិស្ថាន ភ្លឺ-ជ្រះ-ស្អាត  ផ្ទះនីមួយៗមានអគ្គិសនីបំភ្លឺ​ បណ្តាផ្ទះបណ្ដោះអាសន្នបានសាងសង់រឹងមាំ និងពាក់កណ្តាលរឹងមាំ។ វិធីសាស្រ្តមួយក្នុងបណ្តាវិធីសាស្រ្តជំរុញការសេដ្ឋកិច្ច កាត់បន្ថយភាពក្រីក្រពីមួយឆ្នាំទៅមួយនៅលើភូមិសាស្ត្រអាស្រ័យបានផ្សព្វផ្សាយការកសាងជនបទថ្មី ភ្ជាប់ជាមួយការរចនាសម្ព័ន្ធផ្នែកកសិកម្មឡើងវិញ។

កសិករប្រមូលផលម្ទេសដៃនាង។ រូបថត៖ម៉ីញ៉ឹង

ជាគំរូមានគ្រួសារលោកមាថាច់ហ៊ីប នៅភូមិកាន់ស្នំ ឃុំត្រឿងទ័រ បានរួចផុតពីភាពក្រីក្រអាស្រ័យប្រាក់ទុនបុលពីធនាគារគោលនយោបាយសង្គមស្រុក ២០ លានដុង សម្រាប់វិនិយោគចិញ្ចឹមគោមេ។ តាមលោកមាហ៊ីប កាលទើបផ្តើមអាជីព ក្រៅពីផលិតស្រូវលើផ្ទៃដីជាង ៥ កុងដែលឪពុកម្តាយចែកឲ្យនោះ គាត់នៅទាំងទៅធ្វើជាងកំបោរ ប្រភពចំណូលមិនលំនឹង។ ខណៈនោះ គ្រួសារគាត់បានមូលដ្ឋានបង្កលក្ខណៈឲ្យបុលទុនពីធនាគារគោលនយោបាយសង្គម ២០ លានដុង ទិញគោមេមួយក្បាលមកចិញ្ចឹម។ ក្រៅពីចំបើងក្រោយពីប្រមូលផលស្រូវ គាត់នៅទាំងដាំស្មៅ និងទិញចំបើងបន្ថែមសម្រាប់ធ្វើជាចំណីឲ្យគោ។ បច្ចុប្បន្ន ក្រោលគោរបស់គាត់ពេលណាក៏មានគោមេ ពី ៣-៤ ក្បាល។​ គិតជាមធ្យមក្នុងមួយឆ្នាំលោកមាលក់គោពី ០១-០២ ក្បាល មានប្រភពចំណូលរាប់សិបលានដុង។ អាស្រ័យមានប្រភពចំណូលនេះ ទើបគ្រួសារលោកមារួចផុតពីភាពក្រីក្រជាង ៣ ឆ្នាំកន្លងហើយ។

ខុសពីគ្រួសារលោកមាហ៊ីប គ្រួសារមីងថាច់ធីភារី នៅភូមិចុងផ្នោរ ឃុំធ្វឹងហ្វាជ្រើសទិសដៅរួចផុតពីភាពក្រីក្រដោយវីធីសាស្ត្រផ្លាស់ប្ដូររចនាសម្ព័ន្ធពូជដំណាំគួបផ្សំជាមួយការចិញ្ចឹមសត្វ នាំមកលទ្ធផលសេដ្ឋកិច្ចខ្ពស់។ មីងភារីបានឲ្យដឹង៖ មុននេះ សេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារគាត់ក៏ជួបការលំបាកដែរ។ ចាប់តាំងពីបង្វែរផ្ទៃដីផលិតស្រូវមិនសូវមានផល ០២ កុងមកដាំដំណាំ ០២ រដូវនាំមកប្រភពចំណូលខ្ពស់ ជីវភាពគ្រួសារគាត់ក៏បានលំនឹង និងរួចផុតពីភាពក្រីក្រ។ ជាមួយផ្ទៃដីខាងលើ រដូវដាំដំណាំឆ្នាំ ២០២០-២០២១ មីងដាំម្ទេសដៃនាងប្រមូលផលលក់ចំឱកាសបុណ្យតេត ជាមួយតម្លៃពី ៧០.០០០-​៨០.០០០​ ដុងក្នុងមួយគីឡូក្រាម ទទួលបានប្រភពចំណូល ៥០ លានដុង ក្រោយពេលទូទាត់ប្រាក់ចំណាយរួចស្រេច នៅ ចំណេញប្រមាណ ៣០ លានដុង។ តាមមីងភារី ប្រមូលផលលើកទី ២ តម្លៃម្ទេសថយចុះនៅជិត ១២.០០០ ដុងក្នុងមួយគីឡូក្រាម ប៉ុន្តែជាមួយតម្លៃនេះនៅតែមានចំណេញ ម្ទេសប្រមូលផលលើកទី ២ លើកទី ៣​ ចំណាយតែប្រាក់ស្រោចជីបន្តិចបន្តួច។ ក្រៅពីបណ្តាថ្ងៃប្រមូលផលម្ទេសរបស់គ្រួសារ នៅពេលទំនេរ មីងនៅទាំងឆ្លៀតទៅស៊ីឈ្នួលប្រមូលផលម្ទេសរបស់គ្រួសារជិតខាង រកបានប្រភពចំណូលបន្ថែមពី ២០០.០០០ - ២៥០.០០០​ ដុងក្នុងមួយថ្ងៃ។

លោកស្រីត្រឹងធីគឹមជុង​ លេខាបក្សស្រុកកូវង៉ាងឲ្យដឹងថា៖ បណ្តាឆ្នាំកន្លង ស្រុកបានផ្យព្វផ្សាយបណ្តាកម្មវិធីឧបត្ថម្ភផលិតជូនគ្រួសារក្រីក្រ​ គ្រួសារជិតក្រ។ ក្នុងនោះ យកចិត្តទុកដាក់ផ្សព្វផ្សាយអនុវត្តបណ្តាគោលនយោបាយ និងយុទ្ធសាស្ត្រដើម្បីពង្រីកសេដ្ឋកិច្ច-សង្គម​ ដូចទម្រង់ចិញ្ចឹមគោ ដាំដំណាំ ផ្តើមពីនោះចំនួនគ្រួសារក្រីក្ររបស់ស្រុកបានកាត់បន្ថយជាលំដាប់។ ថ្វីត្បិតជីវភាពនៅជួបការលំបាកច្រើនក្ដី ប៉ុន្តែប្រជាជននៅលើភូមិសាស្ត្រស្រុកបានម្ចាស់ការក្នុងការពង្រីកសេដ្ឋកិច្ច ជ្រើសពូជដំណាំសមស្របជា​មួយលក្ខណៈធម្មជាតិ ដើម្បីពង្រីកការផលិត ភ្ជាប់ជាមួយការផ្ទេរជូនបច្ចេកទេស បណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈជូនពលករជនបទ​ជាមួយបណ្តាទម្រង់ដូចជា៖ ចិញ្ចឹមសត្វ ដាំដំណាំឆ្លាស់រដូវ។ល។ ទន្ទឹមនឹងនោះ ស្រុកបង្កើនការចាត់តាំងវគ្គហ្វឹកហាត់អំពីបច្ចេកទេស ចំណេះដឹងពង្រីកសេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារ កសាងបណ្ដាទម្រង់ផលិតថ្មីក៏ដូចចំណេះដឹងអំពីឥណទាន ទីផ្សារ ប្រើប្រាស់ដីធ្លីមានលទ្ធផល ផ្លាស់ប្តូររបៀបផលិត។ ទន្ទឹមនឹងនោះ ស្រុកអាទិភាពប្រភពកម្លាំងដើម្បីវិនិយោគពង្រីកហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ កាត់បន្ថយភាពក្រីក្រ ដោះស្រាយបណ្តាបញ្ហាសុខុមាលភាពសង្គម ជាពិសេសគឺបណ្តាគោលនយោបាយអាទិភាពឧបត្ថម្ភជនរួមជាតិខ្មែរ។ យកចិត្តទុកដាក់ពង្រីកធនធានមនុស្ស អភិរក្ស និងអភិវឌ្ឍអត្តសញ្ញាណវប្បធម៌ប្រពៃណីរបស់ជនរួមជាតិខ្មែរ៕

ម៉ីញ៉ឹង-សុខា