ភូមិឥដ្ឋប្រសិទ្ធភាពពីគោលនយោបាយឧបត្ថម្ភជនរួមជាតិខ្មែរ

        គ្រួសារពូត្រឹងវ៉ាំងច ជាគ្រួសារមួយក្នុងបណ្តាគ្រួសារជនរួមជាតិខ្មែរទទួលបានការឧបត្ថម្ភគោមេមួយក្បាលសម្តែងក្តីត្រេកអរថា៖ កាលពីមុន គ្រួសារខ្ញុំទទួលបានការឧបត្ថម្ភជាច្រើនអំពីរដ្ឋដូចជា៖ អគ្គិសនី ទឹកសម្រាប់ប្រើប្រាស់​ទុនសម្រាប់ពង្រីកការផលិត។ល។ រួចមកទល់ចុងឆ្នាំ ២០២០ គ្រួសារបានឧបត្ថម្ភទុនទិញគោមេមួយក្បាលទៀតមកចិញ្ចឹម គិតមកទល់ពេល​នេះ គោមេរបស់គ្រួសារជិតបានដាក់ឈ្មោលហើយ។ ខ្ញុំនឹងខិតខំថែទាំគោដើម្បីបង្កើនប្រាក់ចំណូល កែលម្អសេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារ។

        ជាមួយជីវភាពលំបាក ខ្វះដីផលិត ប៉ុន្តែបានរដ្ឋឧបត្ថម្ភគោ គ្រួសារពូត្រឹងវ៉ាំងច តែងឆ្លៀតពេលក្រៅពីម៉ោងពលកម្មដើម្បីស្វែងរកចំណីបំពេញបន្ថែម​ឱុ្យគោ។​ អាស្រ័យហេតុនោះគោរបស់គ្រួសារពូធំធាត់យ៉ាងឆាប់។ ពូត្រឹងវ៉ាំងច​ បានឱ្យដឹង​ថា៖ ចំណីសម្រាប់គោនៅមូលដ្ឋានសម្បូរបង្គួរ គ្រាន់តែរកកាត់ស្មៅនៅ​តាមវាលស្រែគឺអាចគ្រប់ឱ្យគោចិញ្ចឹមក្នុងគ្រួសារ។ ទោះជាដូច្នោះក៏ដោយ បើសិនគិតផ្តល់​តែស្មៅមួយមុខ មិនបំពេញបន្ថែមចំបើងក៏មិនជាការល្អសម្រាប់គោប៉ុន្មានឡើយ។ ហេតុនោះគ្រួសារខ្ញុំក៏ទិញចំបើងបន្ថែមពីបណ្តាគ្រួសារនៅជិតខាងដើម្បីបំពេញបន្ថែមសម្រាប់គោ។ អាស្រ័យភូមិឥដ្ឋជាភូមិកសិកម្ម មាមីងកសិករក្នុងភូមិផលិតស្រូវបាន​ ០៣ រដូវក្នុងមួយឆ្នាំ ម៉្លោះហើយចំបើងក៏ច្រើន តម្លៃសមស្រប ក្នុងមួយដុំៗមានតម្លៃមិនដល់​ ២០.០០០ ដុងផង ។ ផ្តើមពីនោះ គ្រួសារមានការគ្រោងទុកថានឹងពង្រីកការចិញ្ចឹមសត្វ រួចបង្កើនចំនួនគោមេពី ៣-៤ ក្បាល​នៅពេលខាងមុខ។

គ្រួសារពូត្រឹងវ៉ាំងច ថែទាំគោរបស់ខ្លួន។

         ក្រៅពីគ្រួសារពូ ត្រឹងវ៉ាំងច នៅមានគ្រួសារជនរួមជាតិខ្មែរជាច្រើនទៀតកំពុងមានជីវ​ភាពកាន់តែវិវឌ្ឍន៍។ នោះគឺអាស្រ័យក្នុងបណ្តាឆ្នាំកន្លង គោលការណ៍ ផែនការបន្ថយភាព​ក្រីក្រក្នុងជនរួមជាតិខ្មែរតែងបានមូលដ្ឋានយកចិត្តទុកដាក់និងអនុវត្តល្អ មូលដ្ឋានក៏ស្នើបណ្តាគោលការណ៍សមស្របជាមួយស្ថានភាពជីវភាពរបស់ជនរួមជាតិ​ខ្មែរនៅមូលដ្ឋានដើម្បីអនុវត្តល្អការងារបន្ថយភាពក្រីក្រ។ លោកង្វៀងវ៉ាំងសិត ប្រធានគណៈ​កម្មការប្រជាជនភូមិឥដ្ឋបានឱ្យដឹង៖ ជាមួយសំណើសមស្របនឹងទឹកចិត្តរបស់ប្រជាជន បច្ចុប្បន្ន ជនរួមជាតិខ្មែរមានស្មារតីភ្ញាក់រលឹកខិតខំឈានឡើងដោយខ្លួនឯង មិនទន្ទឹងរង់ចាំការឧបត្ថម្ភរបស់រដ្ឋទៀត។ ការឧបត្ថម្ភសត្វចិញ្ចឹម ឧបត្ថម្ភពង្រីកការផលិតបានជនរួមជាតិខ្មែរចាត់ជាការសំខាន់ដូចជារដ្ឋបានផ្តល់ដងសន្ទូចដើម្បីប្រជាជននិយាយរួម ជនរួមជាតិខ្មែរនិយាយដោយឡែកដើររកត្រីសម្រាប់គ្រួសារដោយ​ខ្លួនឯង។ មានតែប្រការនោះទេ ទើបដោះស្រាយបានស្ថានភាពគ្រួសារដែលបានចាកផុតពី​ភាពក្រីក្រ ហើយមិនវិលត្រឡប់មកកាន់ភាពក្រីក្រទៀត។ ដោយអាស្រ័យហេតុនោះ ចាប់ពីឆ្នាំ​ ២០១៧ មកទល់ពេលនេះ មានគ្រួសារក្រីក្រ ជិតក្រជាង ៣០ គ្រួបានចាកផុតពីភាពក្រីក្រ កសាងបានទម្រង់ចិញ្ចឹមគោមេដោយគ្រួសារនីមួយៗមានគោមេពី ៣-៥ ក្បាល។ ក្នុងចំណោមគ្រួសារចិញ្ចឹមគោ មានចំនួនគោដល់ទៅជាង ៩៥% បានបង្កាត់ពូជគោមានគុណភាពខ្ពស់។ ជាមួយការឧបត្ថម្ភ​សត្វចិញ្ចឹម ឧបត្ថម្ភពង្រីកការផលិត រយៈពេលកន្លង មូលដ្ឋានក៏បានសហការជាមួយផ្នែក​ពាក់ព័ន្ធដោះស្រាយឱ្យគ្រួសារ ក្រីក្រ ជិតក្រជិត ៨០ គ្រួបានបុលទុនដោយយកប្រាក់ការអាទិភាព​ពីធនាគារគោលនយោបាយសង្គមស្រុក អន្ទងនាឡិកាទឹកជាង ៥០ គ្រឿងនាំយកទឹកជូនជនរួមជាតិខ្មែរប្រើប្រាស់ អន្ទងអគ្គិសនីជូនគ្រួសារជាង ១០ គ្រួដែលប្រើប្រាស់អគ្គិសនីបន្តកន្ទុយ បានប្រើប្រាស់អគ្គិសនីសុវត្ថិភាព ជួយឱ្យរាល់ការប្រជុំជីវភាពរបស់មាមីងជនរួមជាតិខ្មែរ​បានល្អប្រសើរជាង។

        ផ្តើមពីកម្មវិធីលេខ ១៣៥ និងបណ្តាកម្មវិធីគួបផ្សំដទៃទៀត បច្ចុប្បន្ន ជីវភាពរបស់ជនរួមជាតិនៅភូមិឥដ្ឋមានភាពវិវឌ្ឍន៍គួរឱ្យពណ៌នា  ក្នុងនោះចំនួនផ្ទះរឹងមាំ ពាក់កណ្តាលរឹងមាំបានសាងសង់កាន់តែច្រើនឡើង។ លោកង្វៀងវ៉ាំងសិតបានឱ្យដឹងបន្ថែមទៀតថា៖ លើមូលដ្ឋានគ្រួសារក្រីក្រនិយាយរួម គ្រួសារក្រីក្រជនរួមជាតិខ្មែរនិយាយដោយឡែកទទួលផលពីបណ្តាកម្មវិធីរបស់មជ្ឈិម របស់ខេត្ត របស់បណ្តាអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាល។ល។ រួមជាមួយកម្លាំងព្រៀបរបស់មូលដ្ឋាន ភូមិនឹងបន្តបំផុសចលនាប្រជាជនពង្រីកដល់កម្រិតអតិបរមាកម្លាំងព្រៀបនោះដើម្បីជីវភាពប្រជាជនមានជំហានវិវឌ្ឍន៍ជាងទៀត។ ជាក់ស្តែងគឺ ពង្រីកការផលិតកសិកម្មទន្ទឹមនឹងពង្រីករបរចិញ្ចឹមសត្វដែលមានតម្លៃសេដ្ឋកិច្ចខ្ពស់ដើម្បីឱ្យភូមិឆាប់​អនុវត្តសម្រេចគោលដៅបន្ថយភាពក្រីក្រនៅចុងឆ្នាំ ២០២១ រួមចំណែកអនុវត្តន៍មានប្រសិទ្ធភាពកម្មវិធីគោលដៅជាតិស្តីពីបន្ថយភាពក្រីក្រស្ថិរភាព៕    

អត្ថបទ-រូបថត៖ ថាច់សម្បត្តិ