ភូមិខាញ់ឡុកនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ

កសិករហូហ្វាងថាប្រមូលផលម្រះ។ រូបថត៖ ម៉ឹងក្វឹង

បណ្តាខែមុននោះ អាសន្នរោគគូវីដ‑១៩ រាតត្បាតស្មុគស្មាញ ញ៉ាំងឱ្យទូទាំងប្រទេសត្រូវអនុវត្តគម្លាតសង្គម ពេលដែលទូទាំងបក្ស និងរដ្ឋផ្តុំកម្លាំងដើម្បីបង្ការទប់ស្កាត់អាសន្នរោគ មានអ្នកជំងឺមួយចំនួនសម្តែងនូវក្តីកង្វល់ចិត្ត ប្រឈមមុខចំពោះការលំបាកនោះ បណ្តាមុខសញ្ញាខាងលើត្រូវលើកកម្ពស់ចំណេះដឹង ឆ្លងកាត់ការលំបាកដើម្បីវិលត្រឡប់មកកាន់គ្រួសារព្យាយាមពលកម្ម សកម្មផលិតដើម្បីលំនឹងជីវ ភាព។ លេចធ្លោបំផុតមានកសិករហូហ្វាងថា នៅភូមិខាញ់ឡុក ជាកសិករផលិត-ធ្វើអាជីវកម្មពូកែច្រើនឆ្នាំបន្តបន្ទាប់របស់ឃុំ។ ខណៈ ដែលអាសន្នរោគជំងឺកូវីដ‑១៩ ផ្ទុះឡើងលើកទី ៤ លោកពូថាបានប៉ះពាល់ជិតជាមួយ F0 រួច ឆ្លងជំងឺត្រូវធ្វើចត្តាឡីស័កប្រមូលផ្តុំ។ អាស្រ័យ ជាពលករចម្បងក្នុងគ្រួសារ​ ពេលលោកពូត្រូវធ្វើចត្តាឡីស័កចម្ការត្រឡាច ០,៨ ហិកតា របស់គ្រួសារគ្មានអ្នកថែទាំត្រូវខាតប្រាក់ទុនជាង ៣០ លានដុង។ លោកពូថាឱ្យដឹងថា៖​ ពេលដឹងថាខ្លួនប៉ះពាល់ជិតជាមួយ F0 ហើយត្រូវធ្វើចត្តាឡីស័ក ខ្ញុំព្រួយបារម្ភណាស់ ព្រោះការងារផ្ទះគ្មានអ្នកណាជំនួស ជាពិសេសគឺដំណាំគ្មានអ្នកថែទាំ ដាក់ជី បាញ់ថ្នាំ។ ដូច្នោះហើយ ប្រាក់ចំណាយដាំត្រឡាចត្រូវខាតទាំងស្រុង។ ក្រោយពេលអនុវត្តសម្រេចការធ្វើចត្តាឡីស័ក លោកពូវិលត្រឡប់មករួមរស់ជាមួយគ្រួសារវិញ ហើយរៀបចំឡើងវិញសេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារ ដើម្បីដាំត្រសក់ អន្លក់ ០,៨ ហិកតា។ លទ្ធផលត្រសក់ ០,៨ ហិកតា ផ្តល់ទិន្នផល ២២ តោន លក់ជាមួយតម្លៃក្នុងមួយគីឡូក្រាមពី ៧.០០០‑១០.០០០​ដុង ចំណេញជាង ១៥០ លានដុង។  ក្រោយរដូវដាំត្រសក់ លោកពូបន្តដាំម្រះ ០,៥ ហិកតា បច្ចុប្បន្នកំពុងផ្តល់ផលបាន ២៥ ថ្ងៃ ក្នុងមួយថ្ងៃ ប្រមូលផលពី ២០០‑៣០០ គីឡូក្រាម លក់ជាមួយតម្លៃក្នុងមួយគីឡូក្រាមពី ៧.០០០‑៩.០០០​ ដុង។ អាស្រ័យតម្លៃជី និងថ្នាំកាពាររុក្ខជាតិកើនខ្ពស់ទ្វេ ០២ ដងប្រើប្រៀបជាមួយមុននោះ ទើបម្រះ ០,៥ ហិកតាផ្ដល់ទិន្នផលតាមការប៉ាន់ស្មានបានពី ០២‑២,៥ តោន អាចចំណេញពី ១០‑១២ លានដុង។ តាមលោកពូថា ម្រះប្រមូលផលក្នុងរយៈពេល ០២ សប្តាហ៍ ហេតុនោះលោកពូបន្តរៀបចំដី ០២​ កុង ដើម្បីដាំត្រ សក់បម្រើទីផ្សារតេត។

អាសន្នរោគជំងឺកូវីដ‑១៩ មិនត្រឹមតែជះឥទ្ធិពលដល់ជីវភាព ការផលិតរបស់ប្រជាជន ជាពិសេសគឺបង្កឱ្យមុខទំនិញកសិផលប្រែប្រួលមិនធម្មតា ក្នុងពេលនោះប្រាក់ចំណាយកើនខ្ពស់ ធ្វើឱ្យមាមីងកសិករទទួលបានប្រាក់ចំណេញទាប។

សំណោះសំណាលជាមួយយើងខ្ញុំ មីងង្វៀងធីធៀង នៅភូមិខាញ់ឡុកឱ្យដឹងថា៖​ ជាមួយផ្ទៃដី​ផលិត ១,៦ ហិកតា ក្នុងនោះមីងដាំដំណាំ ០៣ កុងភាគច្រើនគឺដាំម្រះ និងត្រសក់  ០៤ រដូវក្នុងមួយឆ្នាំ ក្នុងមួយកុងទទួលបានប្រភពចំណូលក្នុងមួយរដូវៗបានពី ១០‑១២ លានដុង។ ប៉ុន្តែឆ្នាំនេះអាស្រ័យរងឥទ្ធិពលពីអាសន្នរោគ និងតម្លៃប្រែប្រួលមិនលំនឹង​ ប្រាក់ចំណាយកើនទ្វេដង ប្រាក់ចំណេញថយចុះ ៥០% បើ ប្រៀបជាមួយឆ្នាំមុន។ ពុំនោះសោត ហ្វូងទាពង ១.១០០ ក្បាលចិញ្ចឹមតាមវាលស្រែសព្វថ្ងៃ ប្រមូលផលពងទាបានប្រមាណ ៧០០ ពង ប៉ុន្តែ តម្លៃលក់ក្នុងមួយទ្វាទសកៈបានពី ២០.០០០ ‑២២.០០០​ ដុងថយចុះ ១០.០០០ ដុងបើប្រៀប ជាមួនឆ្នាំមុន។ ទន្ទឹមនឹងនោះ គ្រួសារនៅទាំង ប្រមូលផលត្រសក់ ០៣​ កុង តម្លៃលក់ចេញ ក្នុងមួយគីឡូក្រាមបានពី ៥.០០០‑១០.០០០​  ដុង អាស្រ័យប្រាក់ចំណាយកើនខ្ពស់ ម៉្លោះ ហើយប្រភពចំណេញទទួលបានតែ ០៤ លាន ដុងក្នុងមួយកុង បញ្ចប់រដូវត្រសក់នេះមីងបន្តចុះពូជត្រសក់ទៀតសម្រាប់លក់ក្នុងរដូវតេត។

លោកស៊ើងក្វឹកវ៉ូ ប្រធានគណៈកម្មាធិការប្រជាជនឃុំសុងឡុកបានឱ្យដឹង៖​​ ឆ្នាំនេះ អាស្រ័យលក្ខណៈលំបាករួម និងរងឥទ្ធិពលអំពី អាសន្នរោគជំងឺកូវីដ‑១៩ បណ្តាលឱ្យភាគកម្រិតនីហរ័ណពលកម្មមិនសម្រេចតាមសេចក្តីសម្រេចចិត្តដាក់ចេញ។ ប៉ុន្តែស្ថានភាពផលិតនៅលើភូមិសាស្ត្រឃុំរក្សាបានភាពលំនឹង រួមចំណែកបង្កើនប្រភពចំណូលមធ្យមរបស់មនុស្សម្នាក់នៅចុងឆ្នាំ ២០២១ សម្រេច ៥១,៤ លានដុង។ គ្រួសារក្រីក្រថយចុះនៅ ៧៦ គ្រួ ខិតខំកាត់បន្ថយ ៣៩ គ្រួសារទៀតក្នុងឆ្នាំ ២០២២។

ដើម្បីធានាការផលិតផង និងធានាសុវត្ថិភាពក្នុងលក្ខណៈអាសន្នរោគរាតត្បាតស្មុគ្រស្មាញផង ឃុំផ្តុំឲ្យការងារផ្សព្វផ្សាយ ភ្ជាប់ជាមួយវិធានការពង្រីកសេដ្ឋកិច្ច​ ស្តារសេដ្ឋកិច្ច ឡើងវិញតាមបណ្តាកម្រិតត្រួតពិនិត្យអាសន្នរោគកូវីដ‑១៩ ក្នុងពេលខាងមុខ។ ផ្សព្វផ្សាយមានប្រសិទ្ធភាពបណ្តារចនាច្បាប់គោលនយោបាយ កម្មវិធី គម្រោងការឧបត្ថម្ភពង្រីកការផលិត ដើម្បីធ្វើជាកម្លាំងជំរុញសេដ្ឋកិច្ចរបស់ឃុំឲ្យរីកចម្រើន៕    

                     ប្រែសម្រួល៖​ សុខា