07/03/2023 08:55
បន្ទាប់ពីបានចូលរួមវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលរបរតម្បាញត្រកៀតប៉ោងដែលសមាគមនារីឃុំ សហការចាត់តាំងកន្លងហើយនោះ បងស្រីថាច់ធីជិន នៅភូមិតាឡេះមានការងារធ្វើបន្ថែមពេលទំនេរពីការងារស្រែចម្ការ ចិញ្ចឹមសត្វដោយទទួលបានប្រាក់ចំណូលពី ៥០ - ១០០ ពាន់ដុងក្នុងមួយថ្ងៃ។ បងជិនបានឲ្យដឹង៖ សេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារបងសំខាន់ពឹងផ្អែកលើរបរផលិតកសិ កម្ម និងចិញ្ចឹមគោមេ។ ក្រៅពីផលិតស្រូវជាង ១០ កុង បងស្រីនៅទាំងថែទាំគោមេ ០៣ ក្បាល និងឆ្លៀតត្បាញត្រកៀតនៅពេលទំនេរ។ ទោះជារបរតម្បាញត្រកៀតប្រាក់ចំណូលមិនសូវបានច្រើន ប៉ុន្តែយើងមានការងារធ្វើនៅពេលទំនេរ មានប្រាក់ចំណូលបន្ថែម សម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពប្រចាំថ្ងៃ។
ក្រុមតម្បាញត្រកៀតប៉ោងភូមិចារ (បេ)។
ចំណែកបងស្រីថាច់ធីសារៀង នៅភូមិចារ (បេ) ក៏មានការងារធ្វើនៅនឹងផ្ទះដែរក្រោយពេល បានចូលរួមវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលរបរតម្បាញត្រកៀត។ បងសារៀងបានឲ្យដឹងថា កាល ពីមុននេះ បងក៏ធ្លាប់ធ្វើកម្មករនៅក្រុមហ៊ុនស្បែកជើងម៉ីផុងដែរ ប៉ុន្តែដល់ពេលមានចៅ បងក៏សម្រាកការងារជាកម្មករដើម្បីនៅផ្ទះមើលថែចៅឲ្យកូន និងប្ដីរបស់បងទៅធ្វើការ វិញ។ ប្ដីរបស់បងទៅធ្វើការជាងសំណង់នៅជិតៗផ្ទះ ចំណែកកូនៗទៅធ្វើកម្មករឆ្ងាយពី ស្រុក ម៉្លោះហើយ កិច្ចការផ្ទះទាំងប៉ុន្មានអាស្រ័យបងជាអ្នករ៉ាប់រង។ បន្ទាប់ពីធ្វើការងារ រួចស្រេច បងស្រីឆ្លៀតត្បាញត្រកៀតបណ្ដើរមើលចៅបណ្ដើរដើម្បីមានប្រាក់ចំណូល បន្ថែមសម្រាប់ប្រើប្រាស់ក្នុងគ្រួសារ។
តាមប្រសាសន៍របស់សមាជិកាក្រុមតម្បាញទាំងពីរ របរតម្បាញត្រកៀតប៉ោងងាយរៀន ងាយធ្វើគ្រាន់តែស៊ូលំបាកហើយម៉ត់ចត់បន្តិចគឺអាចធ្វើបាន។ដើម្បីប្រមូលផ្ដុំបងប្អូននារីខ្មែរដែលមានថ្វីដៃប៉ិនប្រសប់ខាងតម្បាញចូលរួមធ្វើសកម្មភាពមានអង្គការចាត់តាំង និងមានប្រភពចំណូលលំនឹង សមាគមសហព័ន្ធន៍នារីឃុំ ថាញ់ស៊ើងបានចលនាសមាជិកា បងប្អូននារីដែលនៅទំនេរចូលរួមក្រុមតម្បាញ ០២ ក្រុមនៅភូមិចារ (បេ) និងភូមិតាឡេះ។ ក្រុមនីមួយៗមានសមាជិកា ១០ រូបសុទ្ធ សឹងជានារីខ្មែរ។ ក្រុមទាំងនេះបានបង្កើតរួចដំណើរការធ្វើសកម្មភាពជាច្រើនឆ្នាំកន្លង ហើយ ប៉ុន្តែដោយសារអាសន្នរោគកូដ-១៩ រាតត្បាតស្មុគស្មាញក៏ផ្អាកអស់មួយរយៈ ឥឡូវចាប់ផ្ដើមធ្វើសកម្មភាពបន្តទៀតដើម្បីដោះស្រាយការងារជូនបងប្អូននារីខ្មែរពេលទំនេរ។ សមាគមបានបន្តសហការជាមួយក្រុមហ៊ុន Artex ដុងថាបទទួលវិក្កយបត្រ ទំនិញថ្មីជាបន្តបន្ទាប់ ហើយមានបងប្អូននារីខ្មែរសុំចូលរួមត្បាញកាន់តែច្រើន រួមចំណែកដោះស្រាយការងារធ្វើ កែលម្អជីវភាពរ កាត់បន្ថយភាពក្រីក្រស្ថិរភាពជូនគ្រួសារនារីខ្មែរជាច្រើននៅមូលដ្ឋាន។
ការបង្កើតរបររកស៊ី និងដោះស្រាយការងារធ្វើនៅនឹងផ្ទះជាវិធីសាស្រ្ត “ឲ្យដងសន្ទូច” ដល់សមាជិកានារីដែលមានស្ថានភាពលំបាក នារីខ្មែរនៅលើភូមិសាស្រ្តឃុំមានអត្ថន័យយ៉ាងជ្រាលជ្រៅ។ តាមប្រសាសន៍របស់អ្នកស្រីង្វៀងធីត្វៀកពឿង
ប្រធានសមាគមសហព័ន្ធនារីឃុំថាញ់ស៊ើង៖ ជីវភាពរបស់បងប្អូននារីខ្មែរនៅលើភូមិសាស្រ្តឃុំភាគច្រើនប្រកបរបរកសិកម្ម និងចិញ្ចឹមសត្វ។ បងប្អូននារីដែលស្ថិតក្នុងវ័យពលកម្មភាគច្រើនទៅធ្វើការនៅតាមក្រុមហ៊ុន អាជីវកម្ម។ ចំណែកបងប្អូននារីដែលមានវ័យចាស់បន្តិចភាគច្រើននៅផ្ទះថែទាំ ជូនចៅទៅរៀន និងរ៉ាប់រងកិច្ចការផ្ទះ។ ផ្ដើមពីស្ថានភាពនោះ សមាគមបានសហការបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈរួច ដោះស្រាយការងារធ្វើជូនបងប្អូននារីដែលនៅផ្ទះពេលទំនេរឲ្យមានប្រភពចំណូលបន្ថែមសម្រាប់គ្រួសារ។ សមាគមបានសហការ ជាមួយក្រុមហ៊ុន Artex ដុងថាបចាត់តាំងបណ្ដុះបណ្ដាលរបរជូនបងប្អូននារីរួចបង្កើតក្រុមតម្បាញត្រកៀតប៉ោង ០២ ក្រុមនៅភូមិចារ (បេ) និងភូមិតាឡេះ ដោយមានសមាជិកា ២០ រូប។ អស់រយៈកាលជាច្រើនឆ្នាំដែលដំណើរការសកម្មភាព ក្រុមទាំ ង ០២ ដោះស្រាយការងារធ្វើជូនបងប្អូនបានច្រើនរូបឲ្យមានប្រភពចំណូលបន្ថែម សម្រាប់ប្រើប្រាស់៕
អត្ថបទ-រូបថត៖ ថាច់ហ្វាង
ឆ្លងអស់រយៈកាល ៧៦ ឆ្នាំកន្លង (១៩៤៩-២០២៥) នៅភាគខាងត្បូងណាមបូ ពេលដែលរំឭកដល់សមរភូមិប្រយុទ្ធស្លាប៉ាងខេត្តត្រាវិញកាលពីខែធ្នូ ឆ្នាំ ១៩៤៨ យើងគ្រប់គ្នាបាននឹកឡើងវិញសមរភូមិប្រយុទ្ធជ័យជម្នះខ្ទររំពងរបស់កងវរសេនាតូចលេខ ៣០៧ ក្នុងបទចម្រៀង៖ “សមរភូមិថាបម៉ើយ ម៉ុកហ្វា ល្បីល្បាញខ្ទរខ្ទារប៉ុស្តិ៍ស្លាប៉ាង” - ថ្វីត្បិត មិនសូវមាននរណាស្គាល់ដឹងដល់បណ្តាព្រះសង្ឃខ្មែរនៅភូមិដូងចូវឈ្លាវៃមោះមុតក្លាហានសហប្រតិបត្តិការអស់ពីចិត្តដើម្បីទុកឱ្យកងវរសេនាតូចលេខ ៣០៧ យោធភូមិភាគលេខ ៨ ដែលទើបបានង្កើតឡើងគម្រប់បាន ០១ ឆ្នាំដែលបង្កើតបានស្នាដៃយុទ្ធជ័យដ៏អស្ចារ្យជាបន្តបន្ទាប់។