17/04/2023 09:26
ចរន្តជីវភាពទំនើបរីកចម្រើនយ៉ាងឆាប់រហ័ស គ្រួសារជនរួមជាតិខ្មែរនៅខេត្តត្រាវិញភាគច្រើនមិនអាចនៅរង់ចាំការធ្វើនំច្នៃបណ្តាវត្ថុធាតុដើម ដោយភាពក្និកក្នក់ ប៉ិនប្រសប់ឡើយ។ ប៉ុន្តែដោយអាស្រ័យមានអ្នកថ្នឹកជាមួយមុខរបរ ទើបបណ្តាមុខរបរប្រពៃណីរបស់ជនរួមជាតិខ្មែរជាច្រើនប្រភេទនៅតែបានអភិរក្ស និងផ្ទេរបន្តដល់អ្នកដទៃមកដល់បច្ចប្បន្ននេះ។
ពណ៌នារូបថត៖ សុខា
រដូវបុណ្យអកអំបុក លោកមាថាច់ធៀន (ឃុំឡុងថើយ ស្រុកទីវកឹង) ចូលរួមដាល់អំបុកនៅរមណីយដ្ឋានគូស្រះស្រី ដើម្បីអភិរក្សមុខរបរប្រពៃណីរបស់ជនរួមជាតិខ្មែរ។
របរវេចនំអន្សមរបស់មីងថាច់ធីត្រើង ឃុំគីមហ្វា ស្រុកកូវង៉ាង។
បងស្រីគាងធីចន្ធូ (នៅភូមិព្រះស្រែ អា ឃុំលឿងហ្វា ស្រុកចូវថាញ់) ធ្វើនំបំពង់។
នំបំពង់
គ្រួសារជនជាតិខ្មែរនៅឃុំដាយអាង ស្រុកថ្កូវ អភិរក្សរបរតម្បាញ់។
បង ថាច់មិញញ៉ាង (ឃុំឡុងថើយ ស្រុកទីវកឹង) រួមចំណែកក្នុងការអភិរក្សលក្ខណៈវប្បធម៌ របស់ជនរួមជាតិខ្មែរ។
.gif)
ឆ្លងអស់រយៈកាល ៧៦ ឆ្នាំកន្លង (១៩៤៩-២០២៥) នៅភាគខាងត្បូងណាមបូ ពេលដែលរំឭកដល់សមរភូមិប្រយុទ្ធស្លាប៉ាងខេត្តត្រាវិញកាលពីខែធ្នូ ឆ្នាំ ១៩៤៨ យើងគ្រប់គ្នាបាននឹកឡើងវិញសមរភូមិប្រយុទ្ធជ័យជម្នះខ្ទររំពងរបស់កងវរសេនាតូចលេខ ៣០៧ ក្នុងបទចម្រៀង៖ “សមរភូមិថាបម៉ើយ ម៉ុកហ្វា ល្បីល្បាញខ្ទរខ្ទារប៉ុស្តិ៍ស្លាប៉ាង” - ថ្វីត្បិត មិនសូវមាននរណាស្គាល់ដឹងដល់បណ្តាព្រះសង្ឃខ្មែរនៅភូមិដូងចូវឈ្លាវៃមោះមុតក្លាហានសហប្រតិបត្តិការអស់ពីចិត្តដើម្បីទុកឱ្យកងវរសេនាតូចលេខ ៣០៧ យោធភូមិភាគលេខ ៨ ដែលទើបបានង្កើតឡើងគម្រប់បាន ០១ ឆ្នាំដែលបង្កើតបានស្នាដៃយុទ្ធជ័យដ៏អស្ចារ្យជាបន្តបន្ទាប់។
