លេខាសាខាបក្សនារីអស់ពីចិត្តដើម្បីប្រជាជន

ជាគំរូមួយក្នុងបណ្ដាគំរូទាំងនោះ គឺអ្នកស្រី សឺនធីយឹង លេខាសាខាបក្សភូមិនាលកោះ ឃុំសុងឡុក ស្រុកចូវថាញ់ ដែលប្រជាជនក្នុងភូមិច្រើនហៅឈ្មោះអ្នកស្រីដោយភាពស្រឡាញ់ស្និទ្ធស្នាលថាមីងហាយយឹង លេខាសាខាបក្សអស់ពីចិត្តដើម្បីប្រជាជន។

រយៈពេលជាង ២០ ឆ្នាំផ្សារភ្ជាប់ជាមួយការងាររបស់ភូមិ តាំងពីកម្មាភិបាលប្រជាសាស្រ្ត ប្រធានសាខាសមាគមនារី អនុលេខាសាខាបក្ស និង ១៤ ឆ្នាំជាលេខាសាខាបក្សភូមិនាលកោះ។ ទោះជាស្ថិតក្នុងតួនាទីណាក៏ដោយ អ្នកស្រីយឹងតែងឆ្លៀតពេលអស់ពីចិត្ត និងខិតខំដើម្បីភាពរីកចម្រើនរបស់មូលដ្ឋាន និងជីវភាពរបស់ប្រជាជន។ អ្នកស្រីអនុវត្តមានប្រសិទ្ធភាពការងារបំផុសចលនាប្រជាជន​រួមជាមួយគណៈកម្មការប្រជាជនអនុវត្តសំណង់ កិច្ចការជាច្រើនក្នុងការងារបន្ថយភាពក្រីក្រ កសាងជីវភាពវប្បធម៌ កសាងជនបទថ្មីនៅមូលដ្ឋាន។

អ្នកស្រី សឺនធីយឹង កំពុងប្រកបការងារ។

ភូមិនាលកោះ មានគ្រួសារប្រជាជនចំនួន ៣៧១ គ្រួ មានជនរួមជាតិខ្មែរជាង ៧០% ជាភូមិធ្លាប់បានទទួលស្គាល់ជាភូមិលំបាកខ្លាំងស្ថិតក្នុងកម្មវិធី ១៣៥។ កាលពីមុន ស្មារតីយល់ដឹងរបស់ប្រជាជននៅអន់ខ្សោយ នៅទន្ទឹងរង់ចាំទៅលើការឧបត្ថម្ភរបស់រដ្ឋ ចំនួនគ្រួសារក្រីក្រនៅមានច្រើន។ ឆ្នាំ ២០០៨ ភូមិ មានគ្រួសារក្រីក្រចំនួន ១១២ គ្រួ យុវជនមួយចំនួនច្រើនផ្ដុំគ្នាស៊ីផឹក បង្កជម្លោះទាស់ទែង ធ្វើឱ្យបាត់សន្តិសុខ សណ្ដាប់ធ្នាប់។ល។ នៅចំពោះមុខភាពលំបាកខាងលើ អ្នកស្រីយឹង​ រួមជាមួយបណ្ដាអង្គការមហាជនភូមិ ឃុំអញ្ជើញទៅកាន់ផ្ទះនីមួយៗដើម្បីក្រើនរំលឹក ចែករំលែកបទពិសោធន៍ប្រកបកិច្ចការរកទទួលទានជាមួយបណ្ដាគ្រួសារក្រីក្រ ឧបត្ថម្ភទុន​ដើម្បីពួកគាត់មានលក្ខណៈចិញ្ចឹមសត្វ ដាំដំណាំ កែលម្អជីវភាព។ ជាពិសេស គាត់បានរួមវិ​ភាគទានកម្លាំងកាយយ៉ាងច្រើនក្នុងការអនុវត្តន៍បណ្ដាគោលនយោបាយជនជាតិលើភូមិសាស្រ្តភូមិ។ រហូតមកទល់ពេលនេះ គ្រួសារក្រីក្រជាច្រើននៅតែចងចាំពីទង្វើរបស់អ្នកស្រី។

អ្នកស្រីយឹងរៀបរាប់៖ អនុវត្តសេចក្ដីសម្រេចចិត្តលេខ ២៩/២០១៣/QĐ-TTg ចុះថ្ងៃទី ២០ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៣ របស់រដ្ឋាភិបាលស្ដីពីគោលនយោបាយមួយចំនួនឧបត្ថម្ភ​ដោះស្រាយដីសង់លំនៅឋាន និងដោះស្រាយការងារធ្វើជូនជនរួមជាតិភាគតិចក្រីក្រ មានជីវភាពលំបាកតំបន់វាលទំនាបទន្លេគឺវឡុង ដំណាក់កាល ២០១៣‑២០១៥ ភូមិមានគ្រួសារប្រជាជន ៤២ គ្រួបានទទួលផល។ ខ្ញុំបានប្រគល់ភារៈរកទិញដីសម្រាប់គ្រួសារក្រីក្រលើភូមិសាស្រ្តភូមិ។ ពេលនោះ គ្រួសារនីមួយៗបានឧបត្ថម្ភធារផ្ទះ ១ ធារ គិតជាតម្លៃ ៣៣ លានដុង។ ខ្ញុំទៅរកទិញដី និងត្រិះរិះថា ប្រជាជនរស់នៅក៏ដូចជាខ្លួនបានរស់នៅ ដែរ ជ្រើសរកដីណាដែល​ជាទីកន្លែងងាយស្រួលបង្គួរ មានផ្លូវលំដើម្បីចេញចូលទៅផ្ទះដោយតម្លៃ ៣៣ លានដុងតាមការកំណត់ប្រហែល ៣៥០‑៥០០ ម៉ែត្រក្រឡា។ ពេលជ្រើសបានដីសមស្រប ប៉ុន្តែតម្លៃខ្ពស់ជាង ខ្ញុំបែរមកធ្វើការងារបំផុសចលនា និយាយជាមួយម្ចាស់ដីដើម្បីគ្រួសារក្រីក្រគឺសុំចុះថ្លៃ ទីបំផុតពួកគាត់ក៏យល់ព្រម។

ពេលនេះ បណ្ដាផ្លូវលំ ច្រកចូលផ្ទះបានចាក់បេតុង ចាក់កៅស៊ូ គ្រួសារក្រីក្រមានផ្ទះបែរទៅរកផ្លូវបេតុង ផ្លូវកៅស៊ូ ម៉ូតូបើកបរចូលដល់ផ្ទះ បច្ចុប្បន្នតម្លៃធារផ្ទះនីមួយៗកើនឡើងពី ១៥០‑២០០ លានដុង។ មានផ្ទះលំនឹង បណ្ដាគ្រួសារក្រីក្រខិតខំរកស៊ី ឈានឡើងធូរធា មានបាន។ ដោយបានការយកចិត្តទុកដាក់​ជំរុញទឹកចិត្តទាន់ពេល ចំនួនគ្រួសារក្រីក្រក្នុងភូមិថយចុះជាបន្តបន្ទាប់រៀងរាល់ឆ្នាំ។ គិតមកទល់ពេលនេះ ភូមិនៅមានគ្រួសារក្រីក្រតាមសម្បទាថ្មីចំនួន ២៥ គ្រួ។ អ្នកស្រីយឹង ឱ្យដឹងថា៖ “ខ្ញុំរំពឹងឃើញថាជួយបានអ្វីដល់ប្រជាជនគឺជួយប្រជាជនសប្បាយចិត្តយើងក៏សប្បាយចិត្តផងដែរ”។

 បងស្រីថាច់ធីថែ ចែករំលែក៖ “ក្នុងភូមិនិយាយដល់អ្នកស្រីហាយយឹងនរណាក៏ស្គាល់ ប្រជាជនក្នុងភូមិយើងខ្ញុំចាត់ទុកមីងហាយយឹងដូចជាអ្នកនៅក្នុងផ្ទះ។ កាលពីមុន គ្រួសារខ្ញុំជាគ្រួសារក្រីក្រ កូនច្រើន គ្មានដីធ្លី ផ្ទះសម្បែងក៏បណ្ដោះអាសន្ន ប្ដីប្រកបកិច្ចការស៊ីឈ្នួលចិញ្ចឹមជីវិតប្រចាំថ្ងៃ។ ដោយអាស្រ័យអ្នកស្រីទិញដីសាងសង់ផ្ទះមហាសាមគ្គី ធ្វើលិខិតស្នាមឱ្យប្ដីប្រពន្ធខ្ញុំបុលទុនចិញ្ចឹមគោ ខិតខំឆ្លងកាត់ការលំបាកទើបប្ដីប្រពន្ធខ្ញុំបានឆ្លងផុតភាពក្រីក្រ។ ខ្ញុំរីករាយយ៉ាងខ្លាំង ខ្ញុំដឹងគុណអ្នកស្រីហាយយឹងអស់មួយជីវិត។ សព្វថ្ងៃ ឱ្យតែមានអ្វីសង្ស័យទាក់ទងដល់ការបុលទុន​ លិខិតស្នាមគឺខ្ញុំទៅសួរអ្នកស្រីហាយយឹងភ្លាម”។

ជាលេខាសាខាបក្ស អ្នកស្រីយឹងបម្រុងពេលជាច្រើនស្វែងយល់យ៉ាងជ្រាលជ្រៅ ស្ដាប់យោបល់ ក្ដាប់យកបំណងប្រាថ្នារបស់ប្រជាជនដើម្បីមានទិសដៅដោះស្រាយបានទាន់ពេល ឬរបាយការណ៍ឡើងទៅគណៈកម្មាធិការបក្ស គណៈកម្មាធិការប្រជាជនឃុំពិនិត្យវិនិច្ឆ័យ។ អ្នកស្រីតែងអនុវត្តល្អគោលលំនាំជិតស្និទ្ធជាមួយប្រជាជន គោរពប្រជាជន យល់ប្រជាជន ទោះជាកិច្ចការណាទាក់ទងដល់ប្រជាជនតែងយកចេញពិភាក្សា និងយកយោបល់ក្នុងប្រជា​ជន បន្ទាប់មកទើបផ្សព្វផ្សាយអនុវត្ត។ និយាយពីការងារបំផុសចលនាប្រជាជនបរិច្ចាគដី​ធ្វើផ្លូវ អ្នកស្រីយឹងរៀបរាប់ថា៖  “ជ្រោមជ្រែងចលនាកសាង ជនបទថ្មី ភូមិផ្សព្វផ្សាយ បំផុសចលនាប្រជាជនបរិច្ចាគដីធ្វើផ្លូវគមនាគមន៍ ការពារបរិស្ថាន កសាងភូមិវប្បធម៌ ជនបទថ្មី”។

ក្នុងនោះ លក្ខឋានស្ដីពីផ្លូវគមនាគនមន៍គឺពិបាកអនុវត្តបំផុត ពីព្រោះអនុវត្តដងផ្លូវជនបទមួយចាំបាច់ត្រូវមានប្រភពថវិកាវិនិយោគ និងទីធ្លា។ បើសិនមានទុនវិនិយោគ ប៉ុន្តែមិនរំសាយបានទីធ្លានោះ​គឺពិបាកនឹងអនុវត្ត។ ពេលឮថាដងផ្លូវម៉ឺយធុកលើភូមិសាស្រ្តបានចាក់កៅស៊ូ ប្រជាជនគ្រប់រូបនរណាក៏ត្រេកអរ​ដែរ។ កាលពីមុន ប្រជាជនធ្វើដំណើរទៅមកលើដងផ្លូវនេះរដិបរដុប ភក់ជ្រាំ ស្មៅព្រៅទន្ទ្រានមកជិតដងផ្លូវ ពីព្រោះដងផ្លូវភ្លឺស្រែជិត ១,២ គីឡូម៉ែត្រ ប៉ុន្តែទទឹងតែ ០,៨ ម៉ែត្រ។ ឆ្នាំ ២០២០ ដងផ្លូវបានរដ្ឋវិនិយោគទុនកសាងថ្មី ប្រវែង ១,២ គីឡូម៉ែត្រ ទទឹង ៣ ម៉ែត្រ។ ពេលឮដំណឹងដងផ្លូវបានបើកទូលាយប្រជាជនត្រេកអរ គាំទ្រ អ្នកខ្លះបរិច្ចាគដីយ៉ាងច្រើន អ្នកខ្លះត្រូវកាប់ដើមដូងជាង ២០ ដើម ដែលកំពុងផ្ដល់ផ្លែ ហើយអ្នកខ្លះទៀតបរិច្ចាគដីជាង ១.៥០០ ម៉ែត្រក្រឡាពីព្រោះដងផ្លូវឆ្លងកាត់ដីស្រែកំពុងផលិតស្រូវ ដាំដូងដើម្បីសំណង់បានដំណើរការ។

​មីងគឹមធីសាមឿន អ្នកបរិច្ចាគដីបានឱ្យដឹង៖ “ក្នុងចំនួនគ្រួសារ ៩ គ្រួ គ្រួសារបរិច្ចាគដីដើម្បីបើកទូលាយដងផ្លូវ ខ្ញុំជាមនុស្សម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នកដែលបរិច្ចាគដីជិត ១.២០០ ម៉ែត្រក្រឡា។ ពីព្រោះដងផ្លូវវែងឆ្លងកាត់ដីផលិតស្រូវ ដីដាំដូងចំនួន ៤.០០០ ម៉ែត្រក្រឡា។ ពេលបានអ្នកស្រីហាយ រួមជាមួយឃុំមកបំផុសចលនា ខ្ញុំស្ម័គ្រចិត្តបរិច្ចាគ។ ខ្ញុំរំពឹងគិតថា បរិច្ចាគដីដើម្បីប្រជាជនបានទទួលផលរួមគ្នា  មានដងផ្លូវទូលំទូលាយយានយន្តបើកបរមកដល់ផ្ទះ។ ជាងនេះទៅទៀត គ្រួសារជាច្រើនក៏បានចេញរស់នៅជិតផ្លូវ​ដូចជារូបខ្ញុំ”។

ចំពោះបណ្ដាដងផ្លូវដែលទ្រុឌទ្រោម អ្នកស្រីយឹងបំផុសចលនាប្រជាជនរួមវិភាគទានប្រាក់កាសចាក់ក្រួស ដោយតម្លៃ ២០ លានដុង។ បំផុសចលនាដាក់អំពូលភ្លើងដងផ្លូវ ១ ខ្សែតភ្ជាប់ភូមិចំនួន ២ គឺភូឡឹង និងតាអួន ប្រវែង ១,២ គីឡូម៉ែត្រ ជាមួយថវិកា ៥៥ លានដុង។ គិតមកទល់ពេលនេះ ដងផ្លូវជនបទទាំងអស់របស់ភូមិនាលកោះ សុទ្ធតែបានចាក់បេតុង។ កុមារក្នុងអំឡុងអាយុសុទ្ធតែបានទៅរៀន ជីវភាព សម្ភារ ស្មារតីរបស់ប្រជាជនក្នុងភូមិ អ្នកណាលំបាក អ្នកមានវ័យចាស់អនាថានោះទទួលបានការឧបត្ថម្ភអំណោយ ​ បំផុសចលនាសាងសង់ផ្ទះបាន ២ ខ្នងជូនគ្រួសារក្រីក្រ។ ឆ្នាំ ២០២០ ភូមិនាលកោះបានទទួលស្គាល់ជាភូមិវប្បធម៌‑ជនបទថ្មី។ អ្នកស្រីយឹងចែករំលែក៖ “បានប្រជាជនជឿទុកចិត្ត ខ្ញុំមានបំណងខិតខំអស់ពីកម្លាំងកាយដើម្បីរក្សាជំនឿ និងក្ដីសង្ឃឹមរបស់ប្រជាជនគ្រប់រូប។ អាស្រ័យហេតុនោះ ទោះជាកិច្ចការណាក៏ដោយ បើពិនិត្យឃើញចម្រើនផលសម្រាប់ប្រជាជន មានប្រយោជន៍សម្រាប់មូលដ្ឋាន ខ្ញុំប្ដេជ្ញាចិត្តធ្វើឱ្យបាន ទោះជាលំបាកយ៉ាងណាក៏ដោយ”។

លោកហូតឹងគៀក ប្រធានគណៈកម្មាធិការប្រជាជនឃុំបានឱ្យដឹងថា៖ ចំពោះភូមិនាលកោះ អ្នកស្រីសឺនធីយឹង ជាអ្នកឈានមុខក្នុងការរៀនសូត្រ និងធ្វើតាមអ៊ំដោយបណ្ដាទង្វើជាក់ស្ដែង មានអត្ថន័យ ដូចជា៖ យកចិត្តទុកដាក់បង្កលក្ខណៈ ជំរុញទឹកចិត្តប្រជាជនឲ្យសាមគ្គីប្រឡងប្រណាំងពង្រីកសេដ្ឋកិច្ច ជីវភាពកាន់តែបានកែលម្អ ចូលរួមកសាងជនបទថ្មី អនុវត្តល្អគោលការណ៍របស់បក្ស គោលនយោបាយ ច្បាប់របស់រដ្ឋ រក្សាលំនឹងសន្តិសុខសណ្ដាប់ធ្នាប់នៅមូលដ្ឋាន។ អ្នកស្រីយឹង ស័ក្ដិសមជាបុគ្គលគំរូឆ្នើមក្នុងការ “រៀនសូត្រ និងធ្វើតាមសតិអារម្មណ៍ សីលធម៌ ឥរិយាបថហូជីមិញ” ដើម្បីបក្ខជនត្រាប់តាម៕ 

ប្រែសម្រួល៖ សុខា